“Paulien? Klaas hier! Nou, gefeliciteerd hoor! Wat een mooie ontwikkeling in De Wijk, hè! Zal je wel fijn vinden, om na ruim 30 jaar met een gerust hart de zaak over te kunnen dragen. Goh, wat zal ik je missen, Paulientje… weet je nog de eerste keer dat je op m’n knie zat?

Ja inderdaad, die foto van de oprichting heb ik ook ontvangen, hij ligt hier voor me. Lijken me heel aardige mensen, die Raimond Martens en Tongsja Lau. Henk Velthuis ken ik natuurlijk al iets langer en wat beter. Dat zij met hun drieën de Stichting Sint in De Wijk hebben opgericht doet mij deugd. Vertrouwen voor de toekomst! Want zeg nou eerlijk, ik kan zelf ook best wel wat en ben best lief en zo, maar ik heb niet echt een talent om dingen te organiseren en te regelen! Hahaha.

Wat ik begrijp van de nieuwe mensen is, dat ik op 19 november a.s. al in De Wijk ben! Wat kijk ik daar naar uit! Ook naar mijn bezoeken aan de VV Wacker op 29 november en uiteraard naar mijn bezoek aan de OBS de Horst op 5 december. Ik ga meer dan voldoende Pieten meenemen om de pakjesavond op 5 december te verzorgen, Paulientje, je kent me! De stichtingsmensen vertellen me nu trouwens, dat de vaste kern van mensen in De Wijk die het al jaren organiseert dit ook de komende jaren blijft doen! Zodat ik – maar ook de nieuwe stichting – me geen zorgen hoef te maken over de intocht. Een warm bad wordt het weer, daar ben ik van overtuigd. Fijn hoor!

Weet je al wel, dat ik tegenwoordig vaak op Facebook zit? Daar kom je namelijk ook de Sint-in-de-Wijk commissie tegen. Mooi makkelijk als je wat wilt weten, zeg nou zelf. De combinatie die je daar kunt maken met de gemeente, met de plaatselijke middenstand en met alle vrijwilligers: geweldig, Paulien! Die mensen bij de nieuwe stichting zijn ongetwijfeld dolblij met al die steun en medewerking! Ik heb ze ook al een emailtje gestuurd om ze te feliciteren: info@sintindewijk.nl. Ook een erg fijn adres voor mij om antwoorden te krijgen op vragen zoals bijvoorbeeld of zij misschien weten waar de Muziek-Piet gebleven is. Na ‘De Wiek Live’ ben ik hem helemaal uit het oog verloren.

Paulientje Wolf. Natuurlijk gaan wij elkaar weer zien, in november. Ik zal best wel een traantje pinken dan en je een dikke knuffel geven voor alle goede zorgen van jou voor mij in al die jaren en jaren. Doe die ouwe kapper van je de groeten en ik hang nu snel op om even naar Amerigo te kijken. Ik kan haast niet wachter, Paulien, tot snel!”
tekst en foto’s RB