Tandarts Sjoerd Visser en zijn vrouw Wilma gaan hun leven na 41 jaar anders invullen. De tandartspraktijk aan de Dorpsstraat 80 in De Wijk wordt per 1 januari 2019 overgenomen door een collega, en onder een andere naam, op een ander adres voortgezet.

De beslissing om te stoppen was niet gemakkelijk. ‘Inmiddels ben ik 70 jaar, en een opvolger is er niet’. Zoonlief verkoos een ander vak. Echter op jonge leeftijd wist de in Enkhuizen geboren en getogen Visser al wat hij later wilde worden. ‘Vanaf een jaar of vier, vijf riep ik al dat ik tandarts wilde worden’. En zo geschiedde. Na zijn studie tandheelkunde was het tijd om aan de slag te gaan. Door de zorgverzekeraar werd hij er op gewezen, dat er op het platteland mogelijkheden waren om een eigen praktijk te starten. De Wijk bijvoorbeeld, had nog geen eigen tandarts. Sjoerd moet nog lachen als hij denkt aan de woorden die het voormalige hoofd van Gemeentewerken tot hem sprak toen hij aan de Dorpsstraat begon. ‘Verder dan de Postweg kom je niet’. Met andere woorden, de kost verdienen als tandarts dat ga je niet redden. Daarvoor is het dorp te klein. ‘Moet je kijken wat er nu staat’.

Hij liet zich er niet door van de wijs brengen. Op 4 juli 1977 draaide hij voor het eerst de sleutel om van het slot van de praktijkdeur aan Dorpsstraat 80. Vervolgens duurde het niet lang voor de eerste patiënten plaats namen in de stoel. Echtgenote Wilma werd zijn assistente. Al was dat niet gebruikelijk in die tijd. ‘MKB vrouwen mochten toen zelf geen inkomsten verdienen in de gezondheidszorg. Je moest een bul hebben. Die wet is later aangepast waardoor we een maatschap konden vormen’. Toen het drukker werd kwam Annette Reins in dienst als extra assistente. Inmiddels is ze al vijfentwintig jaar werkzaam en verhuisd ze mee naar de nieuwe tandartspraktijk De Wijk van Daniel Costas.

Behandelingen uitvoeren in een ontspannen sfeer was altijd belangrijk. De tandarts is die de rust zelve is had altijd klassieke symfonieën van zijn grote favoriet Mozart op staan. ‘Soms werd ik later wel eens terug gebeld om te vragen welke concerten er afgespeeld werden. Zodat ze thuis deze rustgevende ‘tandartsmuziek’ ook konden draaien. Speciaal voor patiënten met angst voor de tandarts bekwaamde Visser zich in Medische Hypnose. ‘Kun je goede dingen mee doen’.

Bang om straks in het bekende zwarte gat te vallen zijn ze niet. ‘Het gaat zal wennen zijn, maar we gaan het op een goede manier invullen’. Het sociale aspect zal hij zeker gaan missen. Communiceren met patiënten die in de stoel liggen? ‘Ja hoor, voor ze hun mond openen kun je heel wat bespreken. We hebben daar altijd de tijd voor genomen’. Ook na sluitingstijd klopten mensen nooit tevergeefs bij de tandarts aan. ‘Stonden ze vrijdagavond op de stoep met kiespijn of andere problemen. Dan waren ze blij als ze geholpen konden worden’.
Tandheelkunde was, en blijft altijd de grote hobby van Sjoerd Visser. ‘Heb het vak altijd met voldoening verricht. Het lijkt mij dan ook prettig en uitdagend wat meer tijd te kunnen steken in andere hobby’s zoals: rijden en sleutelen aan de oldtimer, langeafstand lopen, het rondje om het IJsselmeer bijvoorbeeld, tennissen en skiën’. Dat laatste is echt ook een gezamenlijk ding. ‘De hele dag buiten zijn, niets zo mooi als dat’. Dat hij nooit meer een tandartsboor zal aanraken sluit hij niet helemaal uit. ‘Als er eens een collega tandarts in nood zit, ben ik uiteraard best bereid om te helpen’.

Wie Sjoerd de hand wil schudden, zonder de bekende witte jas, is op zaterdag 5 januari vanaf 15.30 uur welkom in de Havezate in De Wijk.