Het was maandag 24 juni een heugelijke dag voor Roelof Fictorie (85) en Grietje Jantje Fictorie- Winters (82) beide echtelieden stapten 60 jaar geleden in het huwelijksbootje. Burgemeester de Groot kwam het diamanten bruidspaar daarom persoonlijk feliciteren met een bos bloemen.

Roelof uit De Wijk ontmoette Grietje in de hoofdstraat in haar woonplaats Meppel. Roelof: ‘Het was toen de gewoonte dat de jeugd wat op en neer liep. En toen kwam die blonde meid ineens voorbij. Ik dacht die moet ik hebben’. Zijn echtgenote hoort het verhaal lachend aan. Volgens haar was het ‘liefde op het eerste gezicht’. Ze kregen verkering en trouwden in Meppel.

Het kersverse echtpaar dat twee zoons een twee kleinkinderen heeft verhuisde een dag na de plechtigheid al naar Holwierde. Waar hij ging werken in de zuivelfabriek. ‘We hadden een klein beetje geld gespaard, zo konden we ons redden’. Grietje zorgde voor de kinderen en bestierde het huishouden. Omdat de fabrieken na verloop van tijd sloten, verhuisde het gezin regelmatig. ‘In totaal iets van veertien keer, ze noemden ons ook wel de zigeuners van de familie. Maar ik ben nooit een dag werkloos geweest’. Daarna werkte hij nog voor Coca Cola in Groningen en later ook in Ede. Toen ook de Noord Nederlandse Bottelmaatschappij dicht ging kon Roelof op zijn 58e vervroegd uittreden. En had hij plotseling tijd voor hobby’s als: auto’s, tuinwerkzaamheden, puzzelen en varen met de boot. Grietje mag nog graag wat handwerken en puzzelen. Vroeger mocht ze ook graag zelf kleding naaien, dat gaat helaas niet meer.

Sinds dertien jaar woont het echtpaar in het appartementencomplex aan de Oosterakker, op een van de mooiste plekjes met uitzicht op het Reestdal. Met de gezondheid gaat het met het verstrijken van de leeftijd soms ietsje minder. Beiden zijn slecht ter been en beschikken over een scootmobiel. ‘En daarmee maken we samen ook nog wel tochtjes in de omgeving’.

Het geheim van een zestig jaar huwelijk is volgens Grietje; ‘Vooral geven en nemen en doorgaan met ademen. Want er zijn ook moeilijke tijden geweest’. Maar besluit ze met een lach: ‘Krakende wagen die lopen het langst’.