Er komt na 15 jaar een einde aan de onverschrokken optredens van Ewout Kleene in het eerste elftal van Ruinerwold. In de leeftijd zit ‘t nog niet eens zo, maar een druk leven én een zware knieblessure maken de beslissing vanzelfsprekend.

Op jonge leeftijd was het talent in Ewout al zichtbaar. Hij stak er al vroeg bovenuit, voornamelijk door zijn enorme dynamiek en fysiek vermogen. Laurens Emmink verzocht Ewout als jeugdtrainer ooit om ‘s ochtends voor de wedstrijd eerst te gaan hardlopen. Anders was het tijdens de wedstrijd één groot ‘all over the place’-gebeuren.

Dat Ewout al vroeg aansloot bij de eerste selectie was niet zo gek. Multifunctioneel en fysiek sterk, dat compenseerde de onervarenheid ruim voldoende. André Baas haalde in het seizoen 2004/2005 Ewout dan ook voor het eerst bij de selectie. In zijn prille beginjaren stond Kleene vooral in de spits, waar hij geregeld scoorde en altijd een stoorzender voor de verdediging was. Dat laatste was hij ook op de positie van rechtshalf. In die rol vond hij in 2008/2009 liefst 19 keer het net.

Onder Baas, Brandsma, Rijke, De Lange, Niemer, Hoekstra en Spijkerman stond Kleene op vele posities. Centraal in de verdediging, centraal op het middenveld, rechtshalf, spits of rechtsback. Alleen de keeper wist aardig zeker dat hij zijn plek niet aan Kleene zou verliezen. Voor veel spelers die op allerlei posities spelen, betekent het vaak dat ze simpelweg een ideale twaalfde man zijn. Gek genoeg gold dat helemaal niet voor Ewout, die simpelweg prima op diverse posities uit de voeten kon. Zonder dat de vorm of het zelfvertrouwen eronder leed.

Met 2 promoties, 2 degradaties, 79 competitiedoelpunten en 100+ herinneringen neemt Ewout afscheid. Stiekem hoopt de liefhebber dat Ewout, na een perfect herstel van de knie, misschien ooit weer in het eerste speelt. Hopen mag altijd, maar dat Ewout kan terugkijken op een schitterende carrière is zeker!