Gradabo Sportprijzen in De Wijk wordt per 1 januari overgenomen door Monica’s Sporttiek uit Oldemarkt. D.w.z. eigenaren Roel en Monica Wijma nemen de computergestuurde graveermachines en alle bekers en sportprijzen over. Het pand aan de Dorpsstraat 29 in De Wijk is inmiddels verkocht aan een andere partij.
Gradabo is een afkorting van : ‘Graveerbedrijf Datema Bosgoed, vertelt Ria Datema-Bosgoed. In 1983 werd het bedrijf in sportprijzen opgericht door haar man, wijlen Jan Datema. Ria: ‘Hij was destijds werkzaam voor de IJsselcentrale, maar werd door een bedrijfsongeval volledig afgekeurd. Graveren was zijn hobby, en zo begon hij zich steeds meer te specialiseren in allerlei vormen van graveerwerk, zoals: medailles, bekers, plaatjes en naamborden. Door de verscheidene hand, computer en lasergestuurde graveermachines kwam er ook steeds meer vraag naar specifiek maatwerk zoals gravures op spiegels glazen vazen en andere gebruiks- en cadeau voorwerpen’.
Hard werken
Het was hard werken maar ze konden er een goede boterham mee verdienen vertelt Ria. ‘We hebben goede tijden gekend. Vooral in het voorjaar en najaar met allemaal toernooien en sportwedstrijden. In de zomer was het iets rustiger, maar dan had je campings die prijzen nodig hadden voor hun activiteiten. En in de winter ook als er geschaatst werd was het weer drukker. Dan was soms je tot diep in de nacht bezig om alles af te krijgen. Reclame hoefden we eigenlijk nauwelijks te maken. De kracht van een klein adresstickertje op een beker was voldoende!’.
Door de drukte schoot de vakantie er altijd bij in. ‘Afgelopen zomer ben ik voor het eerst in veertig jaar een paar dagen weg geweest’. Ze wil daarom straks ook meer genieten van het leven. Dat staat vast, en een elektrische fiets is daarom al aan geschaft. Sinds het overlijden van haar man Jan in november vorig jaar staat ze er alleen voor. ‘Jan wilde er niet mee stoppen, maar moest door zijn ziekte noodgedwongen langzaam afbouwen’.
Goed afsluiten
Of het zo moest zijn heeft Ria het gevoel dat alle puzzelstukjes op hun plek vallen. ‘Eerst was daar het overlijden van Jan, toen deed Covid-19 zijn intrede en was het ietsje minder druk. Dan zit je alleen in zo’n groot pand, en denk je er over na hoe het verder moet. Opnieuw investeren in nieuwe machines of toch niet? De drie zoons hebben allemaal een goede baan, en geen interesse om het bedrijf voort te zetten. Dan kom je tot de conclusie dat het misschien ‘welletjes’ is geweest. Ik ben nu 71 jaar, en dat is ook de leeftijd die Jan heeft gehaald’.
In Monica’s Sporttiek vond ze een geschikte kandidaat om de inventaris over te nemen. Tot haar nieuwe levensloopbestendige woning in Dunningen in De Wijk gereed is, kan ze blijven wonen op haar oude stek. Ria: ‘Ik kan een tijdsbestek van bijna veertig jaar op deze manier toch goed afsluiten’.
Ria: ‘Graag wil ik iedereen bedanken voor het vertrouwen dat u in ons heeft gesteld. En Monica’s Sporttiek eveneens het zelfde vertrouwen schenkt’.
