De uitwedstrijd naar Dwingeloo is toch altijd iets anders dat de verre tochten naar Oldeholtpade of Sint Anna Parochie. De wedstrijd tegen een ander dorp in Z.W Drenthe, (zoals Dwingeloo) heeft toch altijd iets van een derby in zich. De verenigingen kennen elkaar al door de jaren heen en er is altijd toch wel een (sportieve) rivaliteit.

Vandaag, op die lenteachtige zondag, was het, op dat gezellige veld in Dwingeloo, weer zover. Twee ploegen, die elkaar niet zoveel verschillen in punten (v.v. Steenwijkerwold en v.v. Ruinen lopen er een beetje uit) en bij winst kunnen beide ploegen aanhaken bij de kopgroep (met o.a. kans op nacompetitie). Dus….het zou een mooi ‘potje’ kunnen worden!

Werd het dat ook?
Nou, ja en nee! Laat ik beginnen met te zeggen dat, als Wacker ooit een overwinning uit handen heeft gegeven, dan was het wel vandaag. Voor de rust waren de blauwwitten uit De Wijk, in alle opzichten, heer en meester, resulterend in een (te geringe) 2 – 0 voorsprong (2 mooie doelpunten van Rob van Luin, die liet zien zijn snelheid nog steeds niet kwijt te zijn en eentje van Dennis Westerbeek). En dan komt die laatste minuut voor de rust. Een zeer onschuldige handsbal (terrein was niet best!!) en scheidsrechter Egbert Koning uit Winschoten (goed fluitend) kon niet anders dan de bal op de stip leggen, doelman Wart Holsteijn volkomen kansloos latend. (1 – 2). Dat doelpunt was volgens mij het keerpunt in deze wedstrijd, want de weinige supporters (concurrentie van Ajax – Feijenoord) zullen na de rust Wacker niet herkend hebben. Niets was er over van het mooie, snelle spel van voor de rust, terwijl Dwingeloo bloed rook! De gelijkmaker kon niet uitblijven en die kwam er ook voor de niet bijster goed spelende, maar zeer ijverige roodwitten uit Dwingeloo.

Volgende week speelt Wacker thuis tegen Read Swart.

Jan Tijink (supporter)