Vanmorgen brachten veel voormalige collega’s en andere inwoners van De Wijk een laatste eerbetoon aan Roelof ten Heuvel. De voormalige slager van Coop Dunnink overleed vorige week op 68-jarige leeftijd na een periode van ziekte. De rouwauto reed iets voor 09.00 uur langzaam een laatste ronde over de parkeerplaats en stopte voor de supermarkt waar Roelof maar liefst 43 jaar heeft gewerkt. Het was een van de laatste wensen die de inwoner van Ruinerwold kort voor zijn overlijden had geuit, en deze werd massaal gerespecteerd. Ook de Wieker Meule was door de molenaars in rouwstand geplaatst.

Roelof ten Heuvel, de aimabele en altijd goed gehumeurde voormalige slager, was geliefd vanwege zijn nuchtere, realistische en positieve instelling. Op zijn vakgebied voorzag hij elke klant die erom vroeg van deskundig en eerlijk advies. Daarnaast nam hij vaak de tijd voor een praatje of een humoristische opmerking, wat bijzonder op prijs werd gesteld.
Het leek erop dat Ten Heuvel al van jongs af aan voorbestemd was om slager te worden. Schoolwerk was niet echt aan hem besteed. Zijn vader stelde voor dat hij maar aan het werk moest gaan, in dit geval bij de plaatselijke melkfabriek. Dit sprak de jonge Roelof echter niet aan. Een oom van hem slachtte af en toe dieren, en dat leek Roelof wel wat. Hij kon aan de slag bij slager Koetsier, waar hij alle fijne kneepjes van het vak leerde en soms bijzondere dingen meemaakte. Bijvoorbeeld, als er een koe wist te ontsnappen voor de slacht, mocht Roelof erachteraan rennen omdat hij snel kon lopen.

Toen in 1978 in De Wijk een slager werd gezocht, solliciteerde Roelof naar de functie. Tot zijn eigen verbazing werd hij aangenomen door Klaas Dunnink, de grootvader van de huidige supermarkteigenaar Niek Slomp. Jaren waar hij met veel plezier op terugkeek.

Het was niet alleen het slagersvak maar ook het contact met de klanten dat het ambacht zo boeiend maakte voor Roelof. ‘Advies geven over welk vlees het beste gebruikt kan worden of hoe het bereid moet worden, dat vond ik altijd prachtig. Vooral als ze later terugkwamen om te vertellen dat het gelukt was’, liet hij weten bij zijn afscheid op 26 februari 2021.
Hoewel hij nog steeds wekelijks langskwam in de winkel voor een praatje, boodschappen of een kop koffie, was duidelijk dat Roelof van zijn pensioen zou gaan genieten. Hij hield van tuinieren, vissen of een stukje motorrijden, alleen of met vrienden. Muziek luisteren en concerten bezoeken waren ook grote passies. Van zijn vier kleinkinderen genoot hij intens. Helaas heeft het veel te kort mogen duren. Rust zacht, Roelof.