Vrouwen van Nu

Dit jaar is er vanwege de coronamaatregelen geen jaarvergadering en dus ook geen huldiging van jubilarissen tijdens deze vergadering van Vrouwen van Nu, afdeling Ruinerwold. Maar om deze trouwe leden toch te laten zien dat ze niet vergeten worden ging voorzitter Alida Rooze op “deurbezoek ”en bezorgde alle jubilarissen een presentje, een oorkonde en een bloemetje!

De jubilarissen zijn: Gré Mos-Heida, 60 jaar lid, Grietje Redeker-Santing, 55 jaar lid, Tineke Kwint-Elema, 50 jaar lid, Ria Smid-Oosterhuis, 50 jaar lid, Hinnie Wever-Hagting, 50 jaar lid, Jannie Runhart-Oort, 40 jaar lid en Josien Wagenaar-van Spronsen, 25 jaar lid.

Deze dames hebben jarenlang, ieder op haar wijze en naar haar mogelijkheden, een grote bijdrage geleverd aan de vereniging, hetzij als bestuurslid, commissielid, of contactpersoon van een interessegroep. Het bestuur hoopt deze jubilarissen op een later tijdstip tijdens een afdelingsavond te kunnen huldigen en te bedanken voor hun inzet en betrokkenheid bij de Vrouwen van Nu.

Door de omstandigheden waar wij ons op dit moment in bevinden, kunnen wij ook in Ruinerwold geen bijeenkomsten organiseren. Het is belangrijk om binding met elkaar te houden. Zo is ook het idee ontstaan om een boekwerkje te maken en wel door onze eigen leden. Iedereen heeft als cadeautje een pen gekregen van de Vrouwen van Nu waarmee zij hun bevindingen aan het papier konden toevertrouwen. Het resultaat mag er zijn. Een dikke pocket in ringbandformaat waarin persoonlijke verhalen geschreven zijn en waar de creativiteit van de vrouw in terug te zien is. Met enthousiasme is het boekje ontvangen en met plezier wordt er in gelezen. Op deze manier zijn we toch even bij elkaar. We kijken uit naar het moment waarop we elkaar weer fysiek kunnen ontmoeten.

Op twee achtereenvolgende maandagmiddagen zijn de Vrouwen van Nu uit Ruinerwold in de Karstenhoeve geweest met een aantal leden van de Vrouwen van Nu. Dit was op maandag 3 en 10 augustus. Alida Rooze bedankte Petra voor het op korte termijn openstellen van de Karstenhoeve voor ons.

Een hartelijk welkom voor de aanwezige leden op de unieke locatie met een plekje voor ons op 1,5 m. Onder het genot van een lekker kopje koffie of citroen melange thee met natuurlijk een plakje perencake erbij heeft Petra Hessels (beheerster) ons verteld over de lappenmand expositie op de deel van de Karstenhoeve. De citroenmelange is met andere kruiden geplant in de tuin door het Blauwe Huis en de Karstenhoeve mag ze gebruiken. Aan de hand van foto’s waarop herkenbare en minder duidelijk herkenbare onderdelen waren te zien in Ruinerwold speelden we een quizje. Geesje Prins en Willie Wiltinge hadden 21 van 26 foto’s herkend en kregen een tasje hand geplukte handperen uit de tuin van de Karstenhoeve.

Maandag 10 augustus
Het belooft een hete dag te worden, 33 graden. Heerlijk koel is het op de deel van de Karstenhoeve. Willie Wiltinge heet de dames welkom en bedankt Andrea Slomp voor de ontvangst. Onder het genot van een kopje muntthee of citroenmelisse thee of koffie en een plakje heerlijke perencake wordt er gezellig gebabbeld. Nu volgt er een quizje. Een andere dan vorige week, nu meer vragen met algemene kennis en spreekwoorden en gezegdes. De dames worden in groepjes van 2 verdeeld en kunnen 30 punten halen. Marie Versteeg en Willie Wiltinge halen 21 punten krijgen een tasje met hand geplukte handperen. Willie Wiltinge bedankt Andrea voor de gastvrijheid en de leden voor de komst en wenst ons allen een mooie en gezonde zomer toe.

Bijeenkomst Vrouwen van Nu afdeling Ruinerwold op 5 maart 2020.
Nadat de geplande spreker van deze avond, Huite Zonderland (inderdaad, vader van.) wegens een onfortuinlijk ongeluk moest afzeggen moest er snel gehandeld worden. Gelukkig voor ons kon en wilde Gerda Marsman de avond voor ons verzorgen.

Gerda heeft vanavond haar fiets meegenomen. Want zo simpel is het volgens haar, ze fietst, ze kletst en ze maakt foto’s. En dat wil ze graag met ons delen. Haar fiets is een herenfiets want die is net iets steviger en geeft haar een veiliger gevoel als ze alleen in haar tentje slaapt. Maar liefst 27 versnellingen heeft de fiets. Haar hoogst gemeten snelheid was 73 km per uur!
Gerda gebruikt geen navigatie, alleen een kompas en een kilometer teller. Maar in haar voortas zit wel altijd een kaart. En haar fotocamera.

Links voor hangt haar tas met fietskleding en rechts voor een tas met een net pak! Achterop de tent en in de zijtassen alles voor het slapen en het eten onderweg. Klein en licht van gewicht.
Gerda heeft al heel veel fietsreizen gemaakt, ze begon er als tiener al mee, maar vanavond neemt ze ons mee op haar reis door Australië, een reis van een jaar.
Haar reis begint in Sydney, één van de bekendste steden van Australië. Even een paar dagen acclimatiseren en dan op de fiets het binnenland in. Slapen in de vrije natuur, in een tentje, koken voor jezelf en genieten van de natuur. Onderweg een maand werken in een kangoeroe opvang. Aangereden, gewonde dieren herstellen hier. Maar dan wil Gerda weer fietsen! Ze doorkruist bijna geheel Australië. Prachtige foto’s van vogels, koala’s. Ook gaat ze naar Ayers Rock, naar de heilige rots Uluru. Oei, even niet aan gedacht dat je daar in de buurt niet mag kamperen, wat nu?
Geen nood, ze mag een stuk mee met een auto is kan dan haar route weer vervolgen. In het noorden bezoekt ze een rodeo. Ze bezoekt Gorges en ziet de bijzondere flessenboom. 6000 km is er dan al gefietst! Aan de kust ontmoet ze dolfijnen maar ook haaien!

Ze werkt een tijdje als kok op een grote farm tijdens het schapen scheren seizoen. Een uitstapje in de woestijn (Simpson Dessert) loopt bijna verkeerd af door een onverwachte regen- en onweersbui! Ook redt Gerda nog een babykangoeroe nadat de moeder is overleden. Ze brengt het naar een opvang en noemt het naar haar vader, Hendrik Jan. Dit is te lastig voor de Australiërs en het wordt Rick! Via Adelaide komt ze aan in Melbourne en daar kan ze, na enig onderhandelen, een wedstrijd zien op de Australian Open, de dubbel van Venus en Serena Williams!
Gerda sluit haar enthousiaste en inspirerende verhaal af met een foto van een prachtige zonsondergang! Kortom, een zeer geslaagde avond. Benieuwd naar meer van Gerda? Neem een kijkje op haar website “Marsmannetje op de fiets”

Antiek was het wat de klok sloeg maandagavond 24 februari bij de Vrouwen van Nu in Ruinerwold. De tafels lagen bezaaid met mooie antieke voorwerpen, die meegenomen waren door de bijna 60 bezoekers die aanwezig waren op deze avond die georganiseerd was door de culturele commissie.

Aan het eind van de avond gingen veel mensen toch enigszins teleurgesteld naar huis, omdat de antieke waarde niet helemaal goed was ingeschat door de trotste bezitters. De emotionele waarde was vaak hoger dan de marktwaarde en de meesten concludeerden dat die emotionele waarde van groter belang is dan het geld dat een voorwerp in de handel opbrengt.

Op uitnodiging van de commissie cultuur verzorgde de heer Jan Menger, antiquair uit De Blesse een interessante avond. Hij nam de bezoekers mee in de wereld van het antiek, waarin hij zelf al ruim veertig jaar werkzaam is. Hij begon de avond met de boodschap dat de antiekmarkt volledig is ingestort, een van de oorzaken is dat de generaties na ons geen belangstelling meer hebben voor opoes kastje, lepeltje of een ander voorwerp uit vervlogen tijden. “Een Friese staartklok”, zo vertelde Menger, “ leverde in de goede tijd zeker 1000 gulden op, nu staan ze soms op Marktplaats voor 75 gulden. Ook een strijkijzer van meer dan 100 jaar oud leverde destijds bijna 300 gulden op, nu staan ze soms te koop bij de kringloop voor € 3,95”.

De heer Menger kon bij elk voorwerp vertellen wat de herkomst was en wat de geschatte waarde is. Er kwamen prachtige voorwerpen voorbij, zoals een zilveren beursjes, prachtige reukflesjes, een tabaksdoos van een paar honderd jaar oud, oude munten met afbeeldingen van Wilhelma of Willem III, postzegels, prenten, zilveren armbanden, zilveren lepeltjes, prachtig gedecoreerde tegeltjes en mooi porselein. Alles vertegenwoordigt per stuk een waarde van € 30,- tot € 150,-. De heer Menger, terwijl hij ons een vaas toont:” deze vaas van Satsuma porselein is prachtig, komt uit Japan en is met de hand gemaakt, mooi van kleur, echt antiek. De waarde is zeer gering, want in de jaren twintig kon men bij Van Nelle sparen voor dat porselein, waardoor er heel veel van op de markt is en daardoor niet veel waard is”.

Het meest waardevolle stuk van de avond was een mooi schilderij met een landelijk tafereeltje, geschilderd en gesigneerd door A.J. Swartz, van de Haagse School, waarde tussen de €400,- en €500,-. Het meest opvallende stuk van de avond was een eierkoker en ook de kersenontpitter was een verassend voorwerp voor de antiquair. Na al deze informatie werden alle voorwerpen door de eigenaren weer in de oude kranten of doeken gepakt en gingen weer mee naar huis, op weg naar een mooi plekje waar het voorwerp met veelal emotionele waarde nog jaren mag staan pronken.

Marsmannetje op de fiets
Deze avond werd geopend door onze nieuwe voorzitter Elly Brinkman. Allereerst uitleg over de bestuur verdeling. Daarna heette ze onze gastspreker van vanavond een hartelijk welkom.
Allereerst werden er enkele mededelingen gedaan. Het vermelden van de dans en zangdagen, de gezamenlijke bustocht, paasactiviteit, de handwerk tentoonstelling enz.

Na de pauze kreeg Gerda Marsman uit Raalte het woord. Gerda vertelde in de inleiding dat ze haar eerste fietstocht maakte als tiener, daarna volgden vele fietsvakantie door verschillende landen in Europa. Ze is nu 57 jaar en maakt nog jaarlijks nieuwe fietstochten. Ook had ze haar fiets (mountainbike met 27 versnellingen) meegenomen. Ze vertelde in haar inleiding eerst wat ze allemaal meenam in de fietstassen voor onderweg. Alleen het hoog nodige.

Ze gebruikt om de route te vinden een kompas en kaart. Dit zit voorin in de fietstas aan het stuur. Nadat ze de knoop doorhakte haar baan opzegde, haar huis verkocht en vervolgens op de fiets stapte naar Australië voor een reis van twee en half jaar. Daarna volgden nog vele landen zoals Alaska, Canada, Amerika, Nederland, Chili, Japan. Vaak is ze twee maanden onderweg.
Gerda vertelde bij ons over haar fietstocht in Japan. Japan het land van de reizende zon.

Aan de hand van vele foto’s vertelde ze over haar fiets avontuur door dit land. Haar grootste doel was om de Mount Fuji (de hoogste berg van Japan) te aanschouwen. Dit was een pittige beklimming op weg naar de heilige berg. De tocht voerde langs vele tempels.

Ze vertelde verder hoe zij onderweg met veel respect werd ontvangen, bij mensen thuis of op campings, die soms moeilijk te vinden waren. Ook zette ze haar tentje soms aan het strand of in een weiland. Overnachten in de natuur, koken op een houtvuurtje als het even kon zocht ze eten in de natuur. Dat is haar grootste passie. Als afsluiting van deze reis verbleef ze nog een paar dagen in Tokio met 37 miljoen inwoners en een van de schoonste steden. Ze doorkruiste deze grote stad. Ze vertelde boeiend, vol humor en met veel passie haar verhaal.

Woensdag 5 februari gingen met 16 dames op pad richting Assen. We waren uitgenodigd als Gast van de Staten. Provinciale Staten boden ons als inwoners van de provincie Drenthe graag een blik achter de schermen van het Provinciaal bestuur.

Met het programma wilden ze ons op een levendige manier een beeld geven van Provinciale Staten en hun werkzaamheden. Bij aankomst werden we ontvangen door een medewerker van de Statengriffie.
We begonnen het bezoek met koffie met wat lekkers erbij. Daarna mochten we plaatsnemen in de Statenzaal waar een presentatie werd verzorgd door Mv. Thea Potharst ( Partij van de Dieren) en Rudolf Bosch (PvdA)

Na dit gedeelte werd ons een lunch aangeboden. We werden na de lunch uitgenodigd om een gedeelte van een vergadering bij te wonen van Provinciale Staten van Drenthe in de Statenzaal,
met als voorzitter mv. Jetta Klijnsma CvdK van Drenthe. Als afsluiting kregen we nog een rondleiding door het provinciehuis. Alle dames vonden het leuk bezoek en zijn meer te weten te komen over Provinciale Staten, wat de taken zijn, wat ze doen en betekent voor de inwoners van Drenthe.

De vrouwen van Nu Oosteinden hebben de heren van de Brandweer Ruinerwold in het zonnetje gezet. Dit was om twee redenen: Op de ledenavond van september waren ze bereid om vrijwillig naar de Kolonie te komen.

Deze avond waren er twee dames van de Brandweer Drenthe te gast en als verassing kwamen er twee heren van de brandweer Ruinerwold met de grote brandweer auto naar de ledenavond. Toen kregen de dames een hele uitgebreide uitleg wat er thuishoort zo’n auto en waar het allemaal voor bestemd is. Ook mochten ze plaatsnemen in de auto. Ook zijn ze van maatschappelijk belangrijk, omdat ze altijd paraat staan. En daar wilden de Vrouwen van Nu ze ook voor bedanken. De dames hebben de spuitgasten verrast in de kazerne en de heren een heerlijke opgespoten koek aangeboden voor bij de koffie

Dinsdag 21 januari reden we om 17.00 uur richting Meppel. We gingen met zestien dames uit eten bij het sfeervol lesrestaurant DeliCious van het Drenthe College in Meppel. We werden hier om 17.30 verwacht. De tweedejaars studenten heetten ons welkom. Op het menu stond een vier gangen menu.

Dit was het vier gangen menu wat deze studenten hadden bereid onder begeleiding van een vakdocent
-Voorgerecht: Steak tartaar (aan tafel bereid)
-Soep: Een soep van mosselen en saffraan
-Hoofdgerecht: Sous-vide bereide zalm, tagliatelle, getourneerde courgette/wortel en beurre blanc
-Dessert: Gebakken suikerbrood met roodfruit en vanilleroomijs
Door de leerling gastheren werden we heel goed bediend. Bij elke gang werd ons duidelijk verteld wat we op ons bord hadden.
We hebben heerlijk gegeten en kunnen terug kijken op een gezellig uitje.

Opening: De voorzitter Alida Rooze-ten Oever heet iedereen hartelijk welkom en wenst allen een gezond Nieuwjaar en dat we er met elkaar een mooi jaar van maken! Een bijzonder woord van welkom voor onze gastspreker voor deze avond de heer v.d. Zee van de Stichting wensambulance.

Stichting wensambulance: Dhr. V.d.Zee vertelt aan de hand van beelden hoe de stichting is ontstaan. De ambulancechauffeur Kees vervoerde in 2007 een ernstig zieke zeeman. Onderweg naar het ziekenhuis maakten ze een omweg via het Vlaardings havenhoofd. Diep geroerd door het intense geluk dat de zieke hierdoor beleefde regelde hij een rondvaart voor hem door het Rotterdamse havengebied. Hij leende een ambulance voor het vervoer. En hij dacht dat er veel meer laatste levenswensen konden vervuld! Nog geen 2 mnd. later was de Stichting wensambulance een feit. Inmiddels worden er iedere dag meerdere wensen vervuld en zijn er wel ruim 200 goed opgeleide vrijwilligers; 7 ambulances en een eigen pand met 2 betaalde medewerkers en zijn er al 13760 wensen vervuld! Iedere patiënt krijgt een beer als aandenken!

Stichting Wensambulance vervult de wensen van mensen die lijden aan een ongeneeslijke ziekt en niet lang meer te leven hebben! Het gaat soms om hele kleine dingen die voor een terminaal zieke patiënt belangrijk zijn maar niet meer mogelijk doordat zij/hij niet meer mobiel is en niet op een gewone manier vervoerd kan worden. Elke wens is welkom of hij nu groot of klein is en bedoeld voor een oudere, volwassene of kind. Alle wensen worden gratis vervuld door heel Europa. Een wens indienen kan door het invullen van een intakeformulier op de website Stichting wensambulance. Stichting wensambulance doet dit gratis maar dit kan niet zonder giften van talloze mensen, ’verenigingen en bedrijven ! Naamsbekendheid is hierbij erg belangrijk!
In de pauze verkoopt dhr. v.d. Zee kleurboeken en daarna laat hij een aantal wensen van mensen op beeld zien! Een erg interessante lezing die geboeid werd gevolgd. De voorzitter bedankt hem vergezeld van een attent

Contributie: volgen jaar 2021 €54,50

Bestuursverkiezing: Na 5jaar en niet herkiesbaar Jantje Everts-Trip. Anneke Runhart-Koopman wordt voor haar gekozen! Geesje Timmerman-Nijhoving atredend haar functie wordt met 1 jaar verlengd!
Huldiging jubilarissen: 55 jaar mevr. Roelie Knippels-Doldersum; 50 jaar mevr.Lucia Kleene-Thies, mevr Henny v.d. Linde-Doosje, mevr. Gré Huizenga-Leungs, mevr. Alie Slomp-Kloeze; 25 jaar mevr. Jannie de Vries-Lantinga, mevr. Alie Benak-Slagter

Ruim honderd vrouwen hadden zich opgegeven om samen te komen voor een kerstdiner bij De Klok in Ruinerwold. De feestcommissie had zijn best gedaan om de zaal mooi en in stijl aan te kleden. Om half zes werden de dames opgewacht met een alcoholvrij ‘bubbeltje’ Iedereen keek verrast op door de kleding van de feestcommissie.

Die hadden alle tien een ‘fout kerstjurkje’ aangeschaft. Gelukkig nog wel in drie verschillende kleuren. Het zag er erg grappig uit. Nadat iedereen binnen was en welkom geheten, werd er gezongen voor een jarige in de organisatie. Toch leuk om door zoveel vrouwen in zo’n mooie locatie toegezongen te worden. Na nog een gedicht over een dennenboompje was het tijd voor het voorgerecht. Het smaakte heerlijk.

De periode tot het hoofdgerecht werd opgevuld met een mooi kerstverhaal en prachtige kerstmuziek van het koor van de Vrouwen van Nu. Dan het hoofdgerecht in de vorm van een buffet. Klasse!!
Met een drankje erbij en heel veel geklets vloog de tijd voor bij. Nog een lief gedicht over de reis naar Bethlehem in het Drents en vervolgens een mooi aangekleed ijsje. De avond werd afgesloten met zang van het koor. Deze lieten o.a. een prachtige uitvoering horen van het Slavenkoor van Verdi.

Applaus voor de zangers, applaus voor de familie Klok en applaus voor de feestcommissie. Allemaal welgemeende en terecht. Als afsluiting nog een kort gedicht over Decemberpost, waarna iedereen werd bedankt voor de komst. Allemaal goede feestdagen en een goed 2020 en voor alle aanwezigen wel thuis. Het was een geslaagde ouderwets gezellige kerstavond, was de conclusie van alle aanwezigen.

Deze avond nemen we afscheid van Lammy Stevens, die in januari ia afgetreden als voorzitter. Daarna gaat onze dorpsgenoot Jan Wieringa een lezing geven over: De wondere wereld van Tenen en Voeten! Hij heeft in 1967 een schoenenzaak in Meppel gehad en werkt nu 30 uur in de week thuis en heeft veel belangstelling voor voeten en tenen waar hij d.m.v. voetafdrukken veel over iemand kan vertellen!

Hij vertelt wat je allemaal kunt zien aan je voeten n.a.v. foto’s en platen, die hij als documentatiemateriaal heeft uitgestald en er mee door de zaal gaat of ze door laat geven aan de hand van zijn verhaal! Wat zeggen voeten over ons zelf? Het dragen van bepaalde schoenen (b.v. hoge hakken) wat zegt dat over een persoon? Voeten zijn allemaal verschillend geen enkele voet gelijk! Ook lopen doen we op onze eigen manier en hij verklaart wat daar achter schuil gaat. De linker- en de rechtervoet geven ook verschillende items aan, links het gevoel en rechts het verstand. De tenen (stand, lengte, aantal e.d.) geven hem ook aanwijzingen over de persoon.

Een persoon uit de zaal mag haar voeten bloot maken en daar maakt hij een afdruk van zowel lopend als staand en dan laat hij haar door de zaal lopen en laat de afdruk daarbij zien. Aan de hand daarvan vertelt hij over verschillende kenmerken die daaruit komen. Je staat versteld wat hij daar aan kan zien!

Voor de pauze en aan het eind heeft hij nog 2 toepasselijke gedichtjes: Schoenveter en Voeten. In de pauze en na de tijd kunnen mensen met vragen naar hem toekomen!
Een interessante lezing en de voorzitter bedankt hem hiervoor met als dank een attentie!
De volgende bijeenkomst is de kerstavond verzorgd door de feestcommissie 17 december Aanvang: 17.30 uur

Deze avond speelden voor de pauze het accordeon duo Eggie en Irjan uit Balkbrug, allemaal herkenbare liedjes voor iedereen. Ze begonnen met het bekende kleine cafe aan de haven, maar ook klassiekers van Doris Day en George Baker en Elvis Presley werden gespeeld.

Tussendoor werden er gedichten voorgelezen en leuke verhaaltjes verteld over vroeger. En ze hadden verschillende attributen mee, die bv vroeger bij de slacht werden gebruikt.

Er werd geeindigd met een gedicht over vriendschap, en het lied We’ll meet again van Vera Lynn. Na de pauze worden de aanwezige dames in zes groepjes verdeeld. En worden de verzamelde foto’s uit de kindertijd van de aanwezige dames in verschillende enveloppen per tafel bekenen, ze moeten proberen te raden wie het zijn.

De naam van degene die herkend werd moest ingevuld worden op een genummerd papier, het geen overeen kwam met het nummer achter op de foto.

Dit was een leuke bezigheid wat nog niet meeviel om te raden.
Bij sommige foto’s was het snel duidelijk, maar lang niet bij allemaal.
Nadat alles bekeken was, werden de foto’s via de beamer getoond op een scherm en stonden de namen er onder.

Op het eind van de avond werd er nog een mooi gedicht voorgelezen.
En rond elf uur, vrij laat dus werd de avond afgesloten.

Deze avond speelden voor de pauze het accordeon duo Eggie en Irjan uit Balkbrug, allemaal herkenbare liedjes voor iedereen. Ze begonnen met het bekende kleine cafe aan de haven, maar ook klassiekers van Doris Day en George Baker en Elvis Presley werden gespeeld.

Tussendoor werden er gedichten voorgelezen en leuke verhaaltjes verteld over vroeger. En ze hadden verschillende attributen mee, die bv vroeger bij de slacht werden gebruikt.

Er werd geeindigd met een gedicht over vriendschap, en het lied We’ll meet again van Vera Lynn. Na de pauze worden de aanwezige dames in zes groepjes verdeeld. En worden de verzamelde foto’s uit de kindertijd van de aanwezige dames in verschillende enveloppen per tafel bekenen, ze moeten proberen te raden wie het zijn.

De naam van degene die herkend werd moest ingevuld worden op een genummerd papier, het geen overeen kwam met het nummer achter op de foto.

Dit was een leuke bezigheid wat nog niet meeviel om te raden.
Bij sommige foto’s was het snel duidelijk, maar lang niet bij allemaal.
Nadat alles bekeken was, werden de foto’s via de beamer getoond op een scherm en stonden de namen er onder.

Op het eind van de avond werd er nog een mooi gedicht voorgelezen.
En rond elf uur, vrij laat dus werd de avond afgesloten.

De voorzitter van het ééndagsbestuur leest een gedicht voor van Catharine B van de site: Lees Gedichten.nl

Mooi Landschap
Hier beschrijft de dichteres hoe prachtig het Nederlandse landschap is. Dit landschap is echter geen “oer” landschap maar is zo ontwikkeld door de bewerking van de mens, door bewerkers en ontginners van de bodem, vooral de landbouwers. We vragen hier aandacht voor door elke groep tekeningen te geven van het landschap en leven rond een boerderij. Daarvan is de invloed goed te ontdekken door de vele spreekwoorden en gezegden erover in onze taal. Voor de rondvraag zijn er geen vragen dus is dit deel al afgesloten. Nu wordt de feestcommissie gevraagd het tweede kop koffie in te schenken, maar dat is te snel. We hebben wat langer pauze.

Het ééndagsbestuur heeft op de tafels en op de grond tien zeer gevarieerde spellen en quizzen klaar gezet of gelegd. Elke groep van acht, of soms wat minder, spelers krijgt twee klemborden met papieren om namen en punten op te schrijven. Op de achterkant van elk bord is de tekening van een boerderij met mensen in hun omgeving en landschap geplakt. Er kunnen zoveel mogelijk spreekwoorden en gezegden gevonden worden als “wachtwerkje”

De spellen zijn: twee verschillende ballenbakken, twee keer Valkuil, twee keer quizvragen, zoals: verborgen plaatsnamen Nederland, het gaat niet goed met de economie want…….., een goed woord tussen twee woorden invullen bv. Beschuit bus chauffeur en een bloemenquiz. Verder nog ringgooien, tollenbak en bartol, twee flipperkasten, aardappelrollen, twee sjoelbakken en twee klompjesgolfbakken.

Elke groep begint bij het spel op de eigen tafel. Na negen minuten wordt er gewisseld met de klok mee naar de volgende tafel. Dit loopt allemaal prima. Iedereen is zeer druk bezig. Er moet veel overlegd worden dus het is wel wat “ruzig”, maar er wordt ook veel gelachen.

Het valkuilspel levert enige moeilijkheden op en moet vaak uitgelegd worden. Wij ontdekken dat bij sommige spellen de puntentelling onduidelijk is, maar we kunnen door het rumoer en onze strijd met de microfoon niets meer verbeteren. Om 22.00 uur zijn we klaar met de spelrondes. De goede antwoorden van de quizzen worden voorgelezen en de groepen met het hoogste aantal goed krijgen een flink applaus.

Men is heel druk geweest met de spreekwoorden en er zijn twee groepen die er achtendertig gevonden hebben. Er waren spellen met een prijsje, maar juist bij dezen was er verschillend gespeeld of geteld. Marie probeert een zo eerlijk mogelijke oplossing te bieden. Er zijn twee groepen met twee prijsjes en dan nog een groep met een prijsje.
Als dank voor de geweldige medewerking van iedereen, krijgt ieder een hapje bij de borrel.
Na een applaus voor het ééndagsbestuur gaat Alida Rooze de vergadering sluiten. Ze blikt nog even terug op het nare, raadselachtige wereldnieuws over ons dorp en hoopt dat de rust snel weerkeert. Zij wenst iedereen wel thuis en tot de volgende keer.

Het ééndagsbestuur: Willie, Ria, Marie, Lucia, Louwina en Geesje.